ชีวิตในต่างแดน คือ ชีวิตจริงๆ มันไม่มีอะไรรับรองความปลอดภัยในชีวิตเลย เราสนุกสนานก็เพราะความแปลกใหม่ที่บ้านเราไม่มี แต่นั่นเพียงชั่วคราว เพราะถึงแม้เราจะมีเงินทองเป็นจำนวนมาก แต่ก็ไม่สามารถการันตีว่าเราจะพ้นจากเหตุอันไม่คาดคิดไปได้ สิ่งที่เราหามาได้ด้วยความยากลำบากในบ้านเรา เมื่อไปสู่บ้านอื่นเมืองอื่นก็อาจไร้ค่าไร้ความหมาย เราหาเงินซื้อเสื้อผ้าสวยๆ แต่ในขณะที่บ้านเมืองนั้น ต้องการเพียงเสื้อกันหนาว เราหาเงินเพื่อหาอาหารถูกปาก แต่ในบางแห่งของโลก ก็แค่มื้อหนึ่งที่อิ่มท้อง ชื่อเสียงที่มนุษย์แสวงหาในบ้านตน ก็ไร้ค่าในที่ที่ไม่มีใครต้องการ เราห้ำหั่นเอาชนะ แต่เมื่ออยู่ที่อื่น ศัตรูของเรา คือความไม่รู้ ยิ่งสถานการณ์โรคระบาด เงินทองไร้ความหมาย เพราะถึงคุณมีเงินมหาศาลนั่งเฟิร์สคลาสหรืออีโคโนมีคลาส ลงจากเครื่องคุณก็ไร้อภิสิทธิ์ใดๆ เพราะพนักงานจะต้อนคุณไปในทางเดียวกัน และเขาต้องการแค่กระดาษแผ่นเดียว คือ ผลตรวจโรค สำหรับแอนการทำงานหนักไม่ช่วยให้ใครเป็นคนดีได้เท่ากับประสบการณ์ชีวิต เมื่อเราเห็นชีวิตเราจะเห็นความไม่แน่นอน เมื่อไม่แน่นอนเราจะอยากได้รับ แต่การได้รับเราต้องเริ่มจากการให้เป็นก่อน สิ่งที่มนุษย์ควรให้และได้รับอย่างเสมอภาค คือ เมตตาหรือน้ำใจ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดคู่ควรกับโลกมากที่สุด ไม่ใช่อำนาจและเงินทอง บุคคลเพียงไม่กี่คนในชีวิต ที่ไม่ใช่ญาติแต่จากนี้จะอยู่ในใจแอนไปตลอดชีวิต และบุคคลที่อยู่กับแอนมาแต่ต้น จากนี้ไปจะเสียแอนไปตลอดชีวิตเช่นกันในเหตุการณ์บางอย่างในครั้งนี้
ปัจจัยที่ทำให้มนุษย์สูญเสียความดีงามหรือแสดงออกทางด้านชั่วช้าออกมา เพราะเขาเสียศรัทธาที่ถูกต้องไป อวิชชาเลยเข้าครอบงำ จึงเสียโอกาสที่จะได้กระทำสิ่งอันสำคัญที่ควรมีให้กันในยามทุกข์ยาก และนั่นเป็นต้นเหตุแห่งการสูญเสียคนรักจริงในชีวิตไปอย่างไม่มีวันได้กลับคืน... แอน มิตรชัย #วันพระ #ดวงใจสีธรรม